สืบเนื่องสมัยนี้ เด็กไทยไม่มีความรู้ที่เปนไปตามมาตรฐานสากล คือ เน้นเเต่ทฤษฏีมากเกินไปจนไม่สามารถนำไปปฏิบัติได้ ดังนั้น จึงเสนอเนื้อหาพอเพียงของในหลวง ทั้งในเเง่ของปรัชญา เเนวทางพอเพียง เเนวทางการปฏิบัติโครงการต่างๆ ให้เป็นเเนวทางในการเรียนรู้ในเเต่ละสาขาวิชา ให้มีการสังเคราะห์ วิเคราะห์ ในกลุ่มเเต่ละวิชา เเละสามารถนำไปปฏิบัติต่อยอดได้มากขึ้น กว่าปัจจุบันให้เกิดประโยชน์สูงสุดทั้งในด้านทักษะ ความรู้ เเละการสร้างสรรค์ที่ดีมากขึ้น ตามมาตรฐานการเรียนรู้ของเเต่ละวิชา เช่น ศาสนา สามารถนำหลักคุณธรรมมาสังเคราะห์ ภาษาไทย ใช้หลักของการศึกษาในเเง่ของวรรณคดี พระราชนิพนธ์ เเละงานเขียนอื่นๆ เป็นหลักที่ศึกษาได้ สังคม ก้ใช้หลักของพระบรมราโชวาท เเละการศึกษาในปชต.ตามที่ในหลวงได้บอกไว้

ดังนั้น จากที่เด็กนอก มีนิสัยที่เเสดงออกในความคิดเห็นเยอะมาก จึงอยากให้มีเนื้อหาที่กระตุ้นให้เด็กไทยปฏิบัติเเละพูด เเสดงออกในการคิด เสนอ ซักถาม เเนะนำ เเละออกความเห็นได้มากยิ่งขึ้น ในเเบบของตัวเองอย่างถูกต้อง

สิ่งที่ในหลวงคิดขึ้นมานั้น เป็นหลักปฏิบัติที่สามารถนำมาใช้ได้จริง เเละช่วยปรับนิสัยของเด็กไทยให้คิดมากขึ้นด้วย อีกอย่าง คือ การต่อยอดจากสิ่งที่ในหลวงทรงคิดไว้ให้มีการพัฒนาที่ดีมากขึ้น เน้นความสร้างสรรค์ในทางที่มีประโยชน์ต่อตนเอง ส่วนรวม โดยไม่ละเมิดต่อปชต. ไม่ทำผิดต่อหลักคุณธรรม ศีลธรรม จารีตประเพณี บรรทัดฐานของวัฒนธรรมไทย ด้วยคะ