ช่วงภาวะภัยพิบัติน้ำท่วมใหญ่อย่างนี้ ปัญหาอย่างหนึ่งที่เคียงคู่มา คือ ปัญหาขาดแคลนสินค้าที่จำเป็นนะครับ
ชีวิตหนึ่งคงมีไม่กี่ครั้งที่จะได้เห็นภาพของกินของใช้ ข้าวสาร มาม่า ปลากระป๋อง กระทั่งน้ำดื่ม หายเกลี้ยงเหลือแต่ชั้นวางของเปล่าๆ หรือไม่ก็มีราคาแพงขึ้นมาก ทำให้คนที่เดือดร้อนจากน้ำท่วมบ้านอยู่แล้วก็ยิ่งเดือดร้อนเข้าไปใหญ่ จนคนของรัฐต้องออกมาขู่ว่า ใครกักตุนสินค้าจะมีโทษจำคุกถึงเจ็ดปี และปรับไม่เกินหนึ่งแสนสี่หมื่นบาท
ไอลอว์เกิดสงสัยครับว่า กฎหมายอะไรกัน มีด้วยเหรอ? ทำไมโทษถึงสูงเพียงนี้ จึงไปเสาะแสวงหามาดูครับ มีกฎหมายเขียนอย่างนี้จริงๆ ด้วย นั่นก็คือ พ.ร.บ.ว่าด้วยราคาสินค้าและบริการ พ.ศ.2542 ซึ่งมีมาตราที่เกี่ยวข้องอยู่ ดังนี้ครับ
"มาตรา 30 ห้ามมิให้บุคคลใดกักตุนสินค้าควบคุม โดยมีสินค้าควบคุมไว้ในครอบครองเกินปริมาณที่กำหนดไว้ในประกาศของคณะกรรมการตามมาตรา 25 (12) หรือเก็บสินค้าควบคุมไว้ ณ สถานที่อื่นนอกจากสถานที่เก็บตามที่ได้แจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ตามมาตรา 25 (5) หรือไม่นำสินค้าควบคุมที่มีไว้เพื่อจำหน่ายออกจำหน่าย หรือเสนอขายตามปกติ หรือปฏิเสธการจำหน่าย หรือประวิงการจำหน่ายหรือการส่งมอบสินค้าควบคุม โดยไม่มีเหตุผลอันสมควร
มาตรา 41 ผู้ใดฝ่าฝืนมาตรา 29 มาตรา 30 หรือมาตรา 31 ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินเจ็ดปี หรือปรับไม่เกินหนึ่งแสนสี่หมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ"
แต่การผิดกฎหมายมาตรานี้ได้ ไม่ใช่การกักตุนอะไรก็ได้นะครับ ต้องเป็นการกักตุน “สินค้าควบคุม” เท่านั้น และถ้าจะบอกได้ว่าอะไรคือสินค้าควบคุมตามกฎหมายนี้ก็ต้องไปดูที่ประกาศของคณะกรรมการกลางล่ะครับ
ประกาศของคณะกรรมการกลางซึ่งออกมาตั้งแต่ต้นปีแล้วนั้น กำหนดสินค้าควบคุมไว้มากมายทีเดียว ตัวอย่างเช่น ข้าวสาร นมสด ไข่ไก่ น้ำตาลทราย แป้ง อาหารกึ่งสำเร็จรูป อาหารในภาชนะที่บรรจุปิดสนิท กาแฟ ยารักษาโรค ฯลฯ ....
โอ๊ะ! ไอ้พวกนี้นี่มันของจำเป็นที่ขาดตลาดช่วงนี้เลยนี่นา
ยังไม่หมดเท่านี้นะครับ เมื่อน้ำท่วมมาจริงๆ ข้าวของที่จำเป็นอีกหลายอย่างก็หายากขึ้นด้วย เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม 2554 นี้เอง คณะกรรมการกลางก็ออกประกาศกำหนดสินค้าควบคุมออกมาอีกฉบับ คราวนี้กำหนดให้ทั้ง ทราย กระสอบทราย กระดาษทิชชู่ ถ่านไฟฉาย เทียนไข อิฐบล็อก รองเท้าบู๊ท เสื้อชูชีพ เรือขนาดเล็ก ฯลฯ เป็นสินค้าควบคุมทั้งหมด และที่สำคัญคือ น้ำดื่มบรรจุภาชนะปิดผนึก ก็กลายเป็นสินค้าควบคุมด้วย ... ไม่นึกไม่ฝันมาก่อนนะครับ ว่าวันหนึ่งเราจะหาน้ำสะอาดดื่มกันได้ยากขนาดนี้
ไม่รู้ตอนออกประกาศที่เขียนว่า “น้ำดื่มบรรจุภาชนะปิดผนึก” ตอนนั้นคิดถึงแค่น้ำเปล่าหรือรวมน้ำอัดลมด้วยนะ เพราะตอนนี้ โค้ก เป๊ปซี่ มิรินด้า สไปรท์ ฯลฯ ก็หาซดไม่ได้แล้ว โอ้อ้วววววว! กฎหมายนี้ช่วยคุ้มครองด้วยทีเถอะ
แต่ เอ ... การที่ของขาดตลาดช่วงนี้อาจมาจากหลายปัจจัย ทั้งน้ำท่วมโรงงาน น้ำท่วมถนนขนส่งไม่ได้ แถมของส่วนหนึ่งก็ต้องส่งไปให้ผู้ประสบภัยจริงๆ อีก ถ้าสินค้าไม่ได้ขาดตลาดเพราะพ่อค้าไม่ยอมเอาของออกมาขาย หรือฉวยโอกาสจะเก็งกำไร แต่เป็นเพราะของมันไม่มีจริงๆล่ะ
อย่างงี้จะเอากฎหมายอะไร ที่ไหนมาช่วยได้ล่ะนี่ ..... โอยยยย
คงต้องช่วยๆ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กันไปก่อนนะคร้าบบบบบบ ... สังคมไทย
