ในเมื่อกฏอัยการศึกและ พรบ.ความมั่นคงแห่งชาติยังคงถูกใช้เป็นเครื่องมือของรัฐและองค์กรปกครองที่เป็นราชการโดยเฉพาะสถาบันทหาร ในการปกครองประชาชนในประเทศให้อยู่ภายใต้อำนาจรัฐอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดอย่างมีประสิทธิภาพเยียงนี้ แล้วจะยังมีใครสามารถไปแก้ไขได้แม้กระทั่งการใช้กลไกในสภา ตัวอย่างเช่นการที่ทหารออกมาปฏิวัติรัฐประหารไม่ว่าจะเพื่อตนเอง พวกพ้องน้องพี่หรือเพราะเหตุผลอะไรก็ตามตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันและในอนาคต จะต้องมีการเกณฑ์นักกฏหมายจำนวนหนึ่ง(เนติบริกร)ให้ไปช่วยทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่เพื่อใช้ปกครองประเทศ โดยที่ไม่ยักลืมเขียน พรบ.นิรโทษกรรมให้ตนเองไม่มีความผิดซักทีสิน่า แล้วไง ก็เสวยสุขกันต่อไปในสังคมนี้แหละ ใครไม่เห็นด้วยไม่ว่าจะแสดงเหตุและผลให้เป็นที่ประจักษ์เพียงไรก็ไม่สนใจ พอมีคนที่มีความคิดความเห็นรู้แจ้งเห็นจริงตามเหตุและผลที่แสดงมามากๆเข้าก็ใช้กฏและพรบ.นั่นแหละเป็นเครื่องมือจัดการ แล้วลองตรองดูซิว่ารัฐจะยังคงเอาไว้ไหมกับไอ้เจ้ากฏและพรบ.ทั้งหลายแล่ที่ประเดประดังกันออกมากดหัวประชาชนอยู่จนทุกวันนี้