หลักประกันสุขภาพฉบับนี้มุ่งเน้นการดูแลบริการสุขภาพของผู้ที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย เช่น แรงใช้งาน ผู้ที่ไม่ได้ถูกรับรองสิทธิ ชาติพันธุ์ นักท่องเที่ยว อื่น ๆ ที่ ระบบบริการสุขภาพที่มีอยู่ไม่สามารถครอบคลุมไปถึงได้ เนื่องจากปัญหาการเจ็บป่วย สุขภาพ เป็นความจำเป็นขั้นพื้นฐานที่คนทุกคนไม่ว่าจะเป็นคนที่ถือสัญชาติไทยหรือไม่ก็ต้องการบริการด้านสุขภาพที่เป็นจริง...หมายถึง เข้าถึงบริการได้จริง เป็นสวัสดิการไม่ต้องจ่ายโดยตรง หรือ จ่ายในราคาที่จ่ายได้ เพราะคนที่เข้ามาอาศัยผืนแผ่นดินไทยทุกคนก็มีส่วนร่วมทั้งทางตรงและอ้อมในการพัฒนาเศรษฐกิจ สังคม ประเทศชาติ เช่นเดียวกับคนที่ถือสัญชาติไทย และ เป็นสิทธิและหน้าที่ของคนทุกคนที่อาศัยผืนแผ่นดินไทย ในการดำเนินชีวิตประกอบอาชีพสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสังคมโดยรวม เมื่อถึงคร่าวเจ็บป่วยสังคมโดยรวมก็ควรจะให้การดูแลบุคคลต่างๆ ให้เหมือนกับคนที่ถือสัญชาติไทยหรือใกล้เคียงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ จริง ๆ คิดว่าหากกฏหมายหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ และ ประกันสังคม สามารถครอบคลุมถึงกลุ่มบุคคลเหล่านี้ได้ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องมีกฏหมายดังกล่าวนี้ส่วนรายละเอียดนั้น คงต้องพึ่ง ผู้รู้ นักกฏหมาย นักสังคม นักการบัญชี ประชาชน อื่น ๆ ช่วยกันสร้างสรรค์ต่อไป เบื้องต้นยังไม่คาดหวังถึงฟรีเหมือนบัตรทอง...แต่ใช้เป็นการประกันรายปี เช่น 500-1000 ปี และ นึกถึงการนำเงินภาษีจากการบริษัทต่าง ๆ เช่น การบิน ภาคอุสาหกรรมต่าง ๆ ผมแค่คิดถึงเวลาเราเจ็บป่วยและไม่มีหลักประกันอะไรเลยไม่มีเงินค่ารักษาและอยู่ในต่างถิ่นต่างบ้านเกิดของเรา มันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดกว่า อาการเจ็บป่วยของเราเสียอีกครับ...