แก้พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและการได้มาซึ่งสมาชิกวุฒิสภาพ.ศ. 2550 ดังนี้

1. การคัดคนมีความรู้เข้ามาเป็น ส.ส. กับ ส.ว.

- ก่อนประกาศชื่อผู้ลงสมัครให้ผู้สมัครรับเลือกตั้งเข้าทำข้อสอบวิชา เศรษฐศาสตร์, กฎหมาย(เฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับการเมือง เช่นเรื่องรัฐธรรมนูญ หรือความผิดที่เกี่ยวกับนักการเมือง), สังคม(ของไทยและต่างประเทศ) โดยจัดสอบพร้อมกันในเวลาและสถานที่ๆกำหนด 
- คะแนนที่ผู้สมัครทำได้จะไม่มีผลต่อคะแนนเสียงเลือกตั้ง แต่คะแนนแต่ละวิชาที่ได้จะถูกนำมาติดประกาศตอนกกต.ประกาศรายชื่อผู้สมัครรับเลือกตั้งให้ประชาชนทราบ 

(ทั้งนี้ก็เพื่อที่จะให้ประชาชนได้รู้ว่าผู้ลงสมัครแต่ละคนมีความรู้อย่างที่หาเสียงไว้จริงหรือไม่ ส่วนคนท้องที่ไหนไม่สนใจระดับความรู้จะเลือกแต่คนที่ตัวเองชอบก็ไม่ว่ากัน) 

2. แก้กฎเกี่ยวกับการแข่งขันในการหาเสียงเลือกตั้งแต่ละพรรคให้เป็นไปอย่างเท่าเทียม (ไม่ใช่พรรคไหนรวยกว่าก็ใช้รถวิ่งหรือติดป้ายหาเสียงได้มากกว่า) และเปิดโอกาสให้ประชาชนรับฟังความเห็นจากตัวแทนของทุกพรรคไม่ใช่เลือกฟังแต่เฉพาะพรรคที่ตนชอบ ประมาณนี้ 
- ยกเลิกการใช้รถขยายเสียงวิ่งร้องเพลงโฆษณาพรรค (นอกจากหนวกหูแล้วยังมีแต่พรรคใหญ่ให้น้าแอ๊ดมาร้องเพลงให้ฟังอยู่ 2 พรรค) 
- จำกัดขนาดของป้ายหาเสียงให้เท่ากันทุกพรรค, จำกัดจำนวนป้ายหาเสียงที่แต่ละพรรคจะใช้ในแต่ละเขตเลือกตั้ง และกำหนดบริเวณที่จะติดป้ายหาเสียงของแต่ละเขตเลือกตั้งเอาไว้โดยเฉพาะ (ไม่ใช่ติดป้ายมันทุกปากซอยลำบากเวลาขับรถออกจากซอยอีก) 
- ห้ามจัดปราศรัยแยกเป็นพรรคๆ แต่ให้กำหนดวันที่ผู้สมัครของแต่ละพรรคมาแถลงนโยบายหรือโต้วาทีในวันที่กำหนดพร้อมกันทุกพรรค (ประชาชนจะได้ฟังตัวแทนจากพรรคอื่นด้วยไม่ใช่เลือกฟังแต่พรรคที่ตัวเองชอบ)