สืบเนื่องจากเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืชได้ ขอให้ที่ประชุมคณะกรรมการมรดกโลก องค์การยูเนสโก (UNESCO) ครั้งที่ 43 ณ กรุงบากู สาธารณรัฐอาเซอร์ไบจาน พิจารณาขึ้นทะเบียนกลุ่มผืนป่าแก่งกระจาน เป็นมรดกโลกทางธรรมชาติ โดยให้เหตุผลว่ากลุ่มผืนป่าแก่งกระจาน ซึ่งประกอบไปด้วยวนอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานและผืนป่าใกล้เคียง มีความหลากหลายทางชีวภาพ มีความอุดมสมบูรณ์สูง ทั้งสัตว์ป่าและพรรณไม้นานาชนิด แต่คณะกรรมการมรดกโลก มีข้อท้วงติงรัฐไทย 3 ข้อ ดังนี้ ข้อ 1) รัฐดำเนินการเรื่องการปักปันเขตแดนระหว่างไทยและเมียนมา ข้อ 2) ให้ทำข้อศึกษาเปรียบเทียบเรื่องขอบเขตพื้นที่ที่ลดลงว่ายังอยู่ภายใต้ข้อกำหนดตามระเบียบข้อที่ 10 เรื่องความสมบูรณ์และความหลากหลายทางชีวภาพในพื้นที่หรือไม่ ข้อ 3) ให้ทำข้อห่วงกังวลเรื่องการละเมิดสิทธิมนุษยชนชุมชนรวมทั้งชาวกะเหรี่ยงในพื้นที่ซึ่งเท่ากับว่ามีมติที่ประชุมคณะกรรมการมรดกโลกว่ายังไม่รับรองการขึ้นทะเบียนกลุ่มผืนป่าแก่งกระจานของไทยเป็นมรดกโลกในปีนี้ 

 

อนึ่ง กรณีการบังคับให้สูญหายของ บิลลี่ หรือนายพอละจี รักจงเจริญ แกนนำชาวบ้านที่ต่อสู้เรียกร้องเพื่อสิทธิของชาวกะเหรี่ยง ที่หายตัวไปในพื้นที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน หลังถูกเจ้าหน้าที่อุทยานฯ จับและควบคุมตัว ไปแล้วกว่า 5 ปีตั้งแต่วันที่ 17 เม.ย.2557 และวันที่ 3 กันยายน 2562 กรมสอบสวนคดีพิเศษ (DSI) ได้แถลงความคืบหน้าคดีนายพอละจี หรือบิลลี่ พบว่าเป็นศพถูกฆ่า เผา และถ่วงน้ำในเขตอุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน แต่ยังไม่สามารถระบุสาเหตุการเสียชีวิต และนำตัวผู้กระทำความผิดมาลงโทษได้