Case 03 "ผู้สังเกตการณ์" ชวนฟังคดี "ขอนแก่นโมเดล" ที่ถือว่าเป็นคดีมหากาพย์ มีจำเลยรวมทั้งหมด 26 คน ส่วนใหญ่ถูกจับไม่กี่วันหลังการเข้ายึดอำนาจของ คสช. จากการประชุมร่วมกันที่โรงแรมแห่งหนึ่ง แล้วถูกตั้งข้อหาชุมนุมทางการเมืองเกินห้าคน ตามคำสั่งหัวหน้า คสช. ที่ 3/2558 ต่อมาหลังจากถูกควบคุมตัว พวกเขากลับถูกเชื่อมโยงกับการมีอาวุธ และถูกดำเนินคดีข้อหาหนัก คือ เตรียมก่อการร้าย และยังมีจำเลยบางส่วนที่ถูกดำเนินคดีในความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112

 

คดีนี้ดำเนินการมาอย่างยาวนานมาตั้งแต่ปี 2557 มีเรื่องราวลึกลับซับซ้อนเกิดขึ้นมากมาย จนถึงปัจจุบันคดียังไม่จบอยู่ในระหว่างการสืบพยาน และอยู่ในกระบวนการย้ายคดีจากศาลทหารไปสู่ศาลยุติธรรม

 

"คดีขอนแก่นโมเดล" หรือปฏิบัติการ "ขอนแก่นโมเดล" เป็นชื่อที่เจ้าหน้าที่รัฐเรียกคนกลุ่มนี้เนื่องจากเชื่อว่า จำเลยทั้งหมดตระเตรียมการโดยสะสมกำลังพล อาวุธ จัดหาหรือรวบรวมทรัพย์สินเพื่อดำเนินการตามแผนการ เพื่อสร้างความปั่นป่วนเพื่อให้เกิดความหวาดกลัวในหมู่ประชาชนและเพื่อก่อการร้าย

 

จำเลยกลุ่มนี้มาจากหลายกลุ่มในจังหวัดแถบภาคอีสาน เช่น นครราชสีมา กาฬสิน มุกดาหาร ขอนแก่น โดยบางคนเป็นกลุ่มเสื้อแดง, กลุ่มกองกำลังอาสาสมัครพิทักษ์ประชาธิปไตยแห่งชาติ (อพปช.), กลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.), กลุ่มแดงทั้งแผ่นดิน, กลุ่มแกนนำกองทัพปราบกบฏ ซึ่งทุกคนล้วนเป็นมวลชนเสื้อแดง(ผู้ที่ชื่นชอบนโยบาย หรือ นักการเมืองเสื้อแดง) แต่ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นแกนนำ

 

ในวันที่ถูกจับ เมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม 2557 จำเลยกลุ่มนี้เปิดห้องพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งในจังหวัดขอนแก่นเพื่อประชุม เจ้าหน้าที่จึงคาดว่าจะต้องมีปฏิบัติการไม่ชอบมาพากลบางอย่าง เนื่องจากเคยมีเหตุการณ์เมื่อปี 2553 ที่คนเสื้อแดงถูกปราบปรามจากเวทีราชประสงค์และถอยกลับมาอยู่ในที่ตั้ง จากนั้นได้ลุกฮือไปเผาสถานที่ราชการและสถานที่สำคัญหลายแห่ง โดยเฉพาะในเมืองใหญ่ของภาคอีสาน อย่าง มุกดาหาร อุบลราชธานี ขอนแก่น และ อุดรธานี จึงเกรงว่า การที่กองอำนวยการรักษาความสงบเรียบร้อย (กอ.รส.) ได้สลายการชุมนุมคนเสื้อแดงที่ถนนอักษะ เมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2557 จะทำให้แกนนำกลุ่มนี้กลับมาปฏิบัติการซ้ำรอยปี 2553 อีก

 

จำเลยถูกควบคุมตัวในเรือนจำนานหลายเดือน ก่อนทยอยได้ประกันตัวทีละคนในช่วงปลายปี 2557 จนครบทุกคน จำเลยปฏิเสธข้อกล่าวหา โดยหลายคนบอกว่า ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่ได้ทำอะไรเป็นขบวนการเดียวกัน คดีนี้พิจารณาที่ศาลทหารขอนแก่น ซึ่งห้องพิจารณาเล็กเกินจะให้จำเลยและทนายความทั้งหมดเข้าไปในห้องได้

 

ฝ่ายโจทก์ขอสืบพยาน 90 ปาก แต่การพิจารณาเป็นไปอย่างเชื่องช้า จนกระทั่ง คสช. หมดอำนาจไปก็ยังสืบพยานได้ไม่กี่ปาก และคดีโอนกลับไปพิจารณาที่ศาลปกติ