คิดว่าทำเป็นนิคมโรงเรียนอาชีวะดีกว่า เอาให้ติดๆๆ กันไปเลย ถ้าซ้ายอริ ขวาก็อริ ตรงข้ามก็อริ จะตีกันยังไง

ผมว่า ความคิดพวกนี้ มันมาจากพวกอาจาร์ยที่เรียนจบและไม่รู้จะไปไหนก็กลับมาเป็นอาจารย์สอนสถาบันที่ตัวเองเรียนจบ และแอบปลูกฝังความคิดเล็กๆเรื่องการตีกันลงไป ซึ่งผมว่า ถ้าหากจะปราบปรามเรื่องพวกนี้ ผมว่า ควรเริ่มจากบุคลากรของสถาบัน ถ้าหากสถาบันจะรับสมัครบุคลากรควรมีหน่วยงานกลางมาคัดกรองประวัติว่ามีการจบมาจากสถาบันท่ี่จะสมัครหรือไม่ มีแบบสำรวจแง่จิตวิทยาฯลฯ

เพื่อสามารถมั่นใจได้ว่า บุคลาการที่สมัครเข้าไปนั้นมีความเป็นกลางไม่มีความคิดเรื่องการสั่งสอนให้ยกพวกตีกัน

ส่วนในเรื่องนักเรียนที่ตีกันง่ายนิดเดียว ไม่ต้องจำคุกไม่ต้องลงโทษ ง่ายแค่ สถาบัน ก ตีกับสถาบัน ข ก็ให้นักเรียนที่ตีกันย้ายไปเรียนในโรงเรียนที่ตัวเองไปตี แค่นี้ก็ตกนรกทั้งเป็นใครจะกล้าทำ

มัวแต่มาลงโทษผู้ปกครองเข้าสถานพินิจ มันจะไปได้อะไร ตาต่อตาฟัรต่อฟันไปเลยง่ายๆ

เป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุคับ อยากให้ปลูกจิตสำนึกที่เป็นสาธารณะมากกว่าคับ

เด็กมันจะตีกันยังไงมันก็ตีกันอยู่ดีนะผมว่า ด้วยค่านิยมเด็กที่ถูกปลูกฝังมาด้วยอัตตาความเป็นสถาบันของตัวเองที่ถูกเหยียดหยามไม่ได้ จริงๆแล้วศักดิ์ศรีของการเป็นนักเรียนช่างกลมันอยู่ที่ไหน คุณค่าของการเป็นนักเรียนช่างกลอยู่ที่ไหน อันนี้น่าจะเป็นคำถามที่ถามกลับไปตัวเด็กและถามกลับไปสู่สังคมมากกว่า

ว่าอยากเห็นเด็กช่างเป็นอย่างไร มีการแสดงออกที่ถูกต้องของเด็กช่างอย่างไร (ผมมองไปถึงการที่หลายสถาบันมีการจัดกิจกรรมร่วมกัน การแข่งขันการแสดงออกอะไรสักอย่าง ด้วยพื้นฐานของอุดมการ์ณการแสดงออกไปรับใช้ตลาดแรงงาน อะไรก็ว่ากันไป)

และผมไม่เห็นด้วยกับการแก้ไขปัญหาย้ายสถาบันให้ไกลกันเพราะเป็นการแก้ไขปัญหาอย่างปลายเหตุ

อย่างที่คุณเจ้าของกระทู้เสนอมาเพราะนั่นคือการสร้างภาระ ปัญหาตามมาอีกหลายมิติและไม่ได้เป็นหลักยืนยันว่าจะแก้ไขปัญหาได้จริงๆ ^-^