ขอบคุณสำหรับคำชมครับ

แน่นอนครับ ผมเชื่อในเรื่องสิทธิมนุษยชนและความเท่าเทียม ทุกคนมีสิทธิที่จะชอบหรือไม่ชอบอะไรก็ตาม แต่ในความชอบนั้นต้องไม่ละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐานของผู้อื่น และไม่ทำความเดือดร้อนแก่สังคม ด้วยเหตุนี้สังคมจึงต้องมีกฏกติกามาบังคับใช้ไงครับ เพราะความชอบหรือไม่ชอบของคนส่วนใหญ่บางครั้งถ้าไม่ควบคุมไว้ก็อาจทำให้สังคมไม่เป็นระเบียบ เช่นคนส่วนใหญ่ชอบที่จะทิ้งขยะตามอำเภอใจ หากเป็นเช่นนี้ถนนคงเต็มไปด้วยขยะ เราจึงต้องออกกฎหมายห้ามทิ้งถังขยะในที่สาธารณะ คนส่วนใหญ่ชอบขับรถเร็วเราจึงต้องออกกฏควบควมความเร็วเพื่อมิให้เิกิดอันตราย ด้วยเหตุนี้ความชอบจึงต้องมาพร้อมกับความถูกต้อง เพราะความชอบมาพร้อมกับความถูกใจสังคมคงวุ่นวายมาก เช่นผู้ชายชอบมีเซ็กซ์กับผู้หญิงที่ไม่รู้จักโดยใช้กำลังบังคับแบบนี้ก็เป็นความชอบที่มาพร้อมกับความถูกใจ แต่ไม่ถูกต้อง

ส่วนที่บอกว่าที่มันยังอยู่นั้นเป็นเพราะคนส่วนใหญ่ชอบ งั้นแปลว่าคนส่วนใหญ่ชอบอาชญากรรม เพราะอาชญากรรมยังดำรงอยู่คู่สังคม อย่างงั้นหรือ เราคงใช้ตรรกะแบบนั้นมาคิดกับเรื่องแบบนี้ไม่ได้หรอกครับในการรับน้องด้วยความรุนแรงก็เช่นเดียวกัน การรับน้องเป็นปัญหาความรุนแรงที่ไม่ควรมีอยู่ในคนระดับปัญญาชน เพราะผู้มีปัญญาย่อมไม่ใช้ความรุนแรง แต่ใช้เหตุและผลในการดำเนินชีวิต 

การรับน้องไม่ใช่สิ่งสำคัญไม่ใช่ความจริงอันเป็นสัจจนิรันดร์ ถึงขนาดที่ว่าจะต้องดำเนินไปอย่างไม่สิ้นสุด และต้องอยู่ควบคู่ไปกับสังคมชั่วกัลปาวสาน แต่มันเป็นเพียงรูปแบบนึงของความเป็นไปในสังคมที่่เิกิดขึ้น ได้ และสามารถเสื่อมสลายไปได้ตามกาลเวลา เช่นเดียวกับการดับสูญของวิถีสังคมบางอย่างที่ไม่สอดคล้องกับความเป็นไปในโลกยุคปัจจุบัน

ผมมีประเด็นข้อเสนอดังนี้

• การรับน้องแนวทางนี้หากไม่กระทำการผิดกฏหมาย (ทำร้ายร่างกาย, กรรโชก, ฯลฯ) สามารถทำได้ โดยสมัครใจ
• มหาวิทยาลัยมีหน้าที่รับผิดชอบ ไม่ให้เกิดการบีบบังคับ ล้อมกรอบ หรือการขู่เข็ญอื่นใดเพื่อให้นิสิตนักศึกษารุ่นน้องต้องรวมกิจกรรมนี้ นั่นคือหากคุณจะรับน้องในรูปแบบนี้ คุณจะมีพื้นที่เป็นพื้นที่ที่ขออนุญาตไว้ล่วงหน้า เช่นลานกิจกรรม, ห้องประชุม ฯลฯ เท่านั้น ห้ามส่งคนไปดักรอหน้าห้องเรียน ห้ามกวาดต้อนนิสิตจากที่อื่นๆ
• อาจารย์ผู้ดูแลกิจกรรมต้องเตือนนิสิตผู้ดำเนินกิจกรรม ถึงการใส่ร้ายป้ายสี นิสิตอื่นๆ ที่ไม่เข้าร่วมว่าเป็นผู้เห็นแก่ตัว, ไม่สนใจชื่อเสียงหรือเกียรติยศของมหาวิทยาลัย ว่าเป็นการเสียมารยาท ไม่เป็นสุภาพชน และสุ่มเสี่ยงต่อการละเมิดผู้อื่นฐานหมิ่นประมาท

อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของผมนะ ผมเคยศึกษาอยู่มหาลัยเอกชนชื่อดัง รั้วน้ำเงินขาวแดง

ที่คณะผมจัดให้มีการรับน้อง(แต่ทางคณธเขาเรียกว่าออกค่าย) ซึ่งพอผมไปและได้สัมพัส

เป็นการรับน้องที่ถือว่ามีกฎเกณฑ์ มีระเบียบ แต่ไม่ละเมิดสิทธิส่วนบุคคล

1 พี่ว้ากห้ามด่าน้องรายตัว ห้ามใช้คำหยาบคายใดๆทั้งสิ้น ถ้าจะด่าให้ด่ารุ่นพี่ และไม่มีการทำโทษน้อง 

ที่สำคัญ ว้ากจะลงว้ากแค่ 30 นาทีพอเป็นกระสัย

2 ถ้าน้องไม่สมัครใจทำกิจกรรมอะไรสามารถบอกรุ่นพี่ได้ตรงๆ  และ จะไม่มีการบังคับให้ทำกิจกรรมนั้นๆ

3 ไม่มีการประชุมเชียร์กันดึกๆดื่นๆ ใครสนใจจะทำสแตนเชียร์หรือเป็นหลีด ให้มาลงสมัครเองด้วยความสมัครใจไม่มีการบังคับใดๆทั้งสิ้น

4 ไม่มีการเก็บเงินบำรุงคณะ(อันนี้เจอมาเองตอนย้ายมหาลัยเข้ามหาลัยย่านเมืองเอกเก็บหัวละ3000เข้าคณะและหายไปในพริบตา) ซึ่งผมคิดว่าอันนี้ทำลับหลังคณะบดี

5 การทำกิจกรรมออกค่ายนอกสถานที่ต่างๆ จะมีอาจารย์ประจำคณะเดินทางไปสอดส่องดูแลความเรียบร้อยทุกครั้ง

ซึ่งอันนี้ผมคิดว่ามันเป็นการรับน้องในฝันของหลายๆคนนะ เพราะเขาไม่มีคำว่า บังคับ เขามีแต่คำว่า สมัครใจ ซึ่งพี่ๆทุกคน จะใช้ใจตัวเองซื้อใจน้องมาโดยไม่มีการบังคับ ใครไม่เคารพพี่คนไหนไม่อยากไหว้ไม่เป็นไรพี่ไม่ว่า น้องคนไหนแก่กว่าพี่ แต่เข้ามาทีหลังอยากไหว้รุ่นพี่ก็ไม่เป็นไร ไม่อยากไหว้ก็ไม่เป็นไร

ไม่มีการบังคับให้ใส่ พลีทหรือสแลคในช่วงเทอม1 



ซึ่งผมว่าการรับน้องควรปรับปรุงไปตามยุคสมัย เพราะสมัยนี้หลายคนเคารพคณที่ความคิดและการแสดงออกไม่ใช่เคารพเพราะว่าเป็นรุ่นพี่ในมหาลัย กาลเวลาเปลี่ยนไป คนเราก็ควรเปลี่ยนแปลง

ผมกล้าพูดเลยว่ามหาลัยไหนมีรับน้องแบบเดิมๆ ว้ากแบบเดิมๆ ลงลานรับน้องแบบเดิมๆ มหาลัยนั้น ล้าสมัยที่สุด 

ผมไม่เห็นด้วยกับการรับน้องนะคับ เพราะว่าบางทีรุ่นพี่บางกลุ่มอาจรับน้องแรงเกินไปทำให้เกิดเหตุการณ์ตามข่าว ซึ่งพวกรุ่นพี่เหล่านี้จะมีสาเหตุที่ต้องรับน้องโหดเพราะ เก็บกดมาจากที่อื่นแล้วมาระบายที่รุ่น เพื่อความสนุกภายในกลุ่ม หรือเพื่อเพราะเมื่อก่อนรุ่นพี่เคยโดนรุ่นพี่ก่อนหน้านั้นทารุณแบบนี้เลยนำมาลงที่รุ่นน้องต่อ และอีกเรื่องคือการให้รุ่นน้องดื่มของมึนเมา เพราะบางคนไม่เคยกิน เคร่งศีล หรือแพ้ของมึนเมา อาจเป็นอันตรายได้ ซึ่งคำพูดเหล่านี้รุ่นพี่ไม่เคยใส่ใจ รุ่นพี่ก็จะบอกว่า ไม่ได้ต้องกิน ถ้าไม่กินจะทำโทษ ไม่ว่าจะเป็นการชวนให้กินตอนรับน้องหรือรับน้องเสร็จแล้วชวนไปสังสรรค์ก็ตาม ไม่ควรบังคับ ถ้าเกิดนักศึกษาสุภาพสตรีกินของมึนเมาเข้าไปครั้งแรก หรือโดนหลอกให้กินจนเกิดอาการเมาอาจทำให้เกิดเหตุไม่คาดคิดได้ การรับน้องควรจะมีกรรมการมาตรวจสอบคววามเรียบร้อยหรือว่ากล่าวไม่ให้รับน้องโหด บางคนไม่อยากรับน้องเพราะว่ากลัวการถูกด่าถูกตระคอกจนทำให้เกิดอาการกลัววิตกและไม่อยากศึกษาต่อ หรือบางทีรุ่นพี่อาจจะว่าแรงไปหน่อยจนนักศึกษาเก็บเอาไปคิดจนเป็นเหตุได้

ประสบการณ์การรับน้องผมว่าเป็นประสบการณ์ที่สำหรับรุ่นน้องที่จะได้พบปะรุ่นพี่ ...เพราะว่าเวลาเรียนจริงรุ่นน้องกับรุ่นพี่ไม่ค่อยจะได้เจอกันสักเท่าไร ทำให้ความสนิทสนมน้อยลง ....

เลิกรุนแรงได้ แต่เลิกรับน้องไม่ได้หรอก

มันกลายเป็น ประเพณี และประเพณี ไม่ต้องการ เหตุผล

ต่อให้มีการห้าม ก็มีการละเมิด หรือจัดในรูปแบบอื่นอยู่ดี

ที่ถูกคือ รณรงค์ ส่งเสริม ให้ สร้างสรรค์

ผมล่ะเครียดกับการรับน้องมากๆๆ เรียนเสร็จรุ่นพี่ก็มาดักรอหน้าห้อง เดินกระชน ว๊ากตลอดเวลา ถ้าไม่ไปก็โดนว่า ว่าเห็นแก่ตัว ทิ้งเพื่อน เครียดจนจะบ้าตายยุและ

ผมคิดว่านะครับในส่วนตัวมันเหมือนระบบเลีย ที่ถูกบ่มเพาะกันในอุดมศึกษา ที่มีให้เห็นกันในโรงงานทั่วไปเกือบทุกที่