จะเห็นได้ว่ากรุงเทพมหานครมีความแตกต่างที่พิเศษกว่าท้องถิ่นอื่น ๆ แต่ก็ด้วยเหตุผลนี้ที่เมื่อเรามองลึกลงไปในโครงสร้างท้องถิ่นแบบ “พิเศษ”ของกรุงเทพมหานครจะพบว่าผู้ว่าฯ ซึ่งเป็นเป็นผู้บริหารสูงสุด นั้นกลับอยู่ภายใต้การควบคุมจากส่วนกลางอีกทีโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ซึ่งมีบทบาทในการกำกับดูแลและมีบทบาทสำคัญในหลาย ๆ เรื่อง เช่น การอนุมัติให้ความเห็นชอบและการสั่งการกรุงเทพมหานครในการตัดสินใจดำเนินการต่าง ๆ หรือแม้กระทั่งการสอบสวนผู้ว่าฯ หากสงสัยว่าขาดคุณสมบัติหรือมีผลประโยชน์ทับซ้อนกับภาคเอกชน โดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยสามารถวินิจฉัยให้พ้นจากตำแหน่งได้เอง

 

นอกจากนี้ ถึงแม้จะกล่าวไว้ข้างต้นว่ากรุงเทพมหานคร มีอำนาจจัดการได้สารพัดเรื่อง แต่ความเป็นจริงแล้วกรุงเทพมหานครยังขาดอิสระในการจัดการบริหารเมืองด้วยตนเองและผูกขาดอยู่กับราชการส่วนกลางอยู่มาก ยกตัวอย่างเช่น ระบบขนส่งสาธารณะมีแค่รถไฟฟ้าบีทีเอส (BTS) และรถโดยสารประจำทางด่วนพิเศษ (BRT) เท่านั้นที่กรุงเทพมหานครเป็นหน่วยกำกับดูแล แต่ขนส่งสาธารณะอื่น ๆ อีกยังคงอยู่ในความรับผิดชอบของกรมทางหลวง ฯลฯ ซึ่งเป็นราชการส่วนกลาง รวมไปถึงโรงพยาบาลหรือการสาธารณสุขก็มีหลายหน่วยงานที่อยู่ภายใต้การควบคุมของหน่วยงานอื่น ทำให้การจัดการในช่วงวิกฤติโควิดมีปัญหาสับสนในขอบเขตการรับผิดชอบและไม่มีอำนาจตัดสินใจในมาตรการต่าง ๆ ได้เอง เช่น การจัดซื้อวัคซีนโดยตรงแต่ต้องคอยรับคำสั่งจากส่วนกลางก่อน ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่า แม้จะมีอำนาจความรับผิดชอบมากกว่า อปท. แบบอื่น ๆ กรุงเทพมหานครก็ยังไม่ได้มีความเป็นองค์กรปกครองท้องถิ่นที่มีอำนาจอย่างแท้จริง เพราะยังขาดมิติความเป็นอิสระในการปกครองด้วยตนเองที่ยังต้องได้รับคำสั่งจากส่วนกลางก่อน