“มาตรา 3 พระราชบัญญัตินี้ไม่ใช้บังคับกับการชุมนุมสาธารณะ ดังต่อไปนี้
(1) การชุมนุมเนื่องในงานพระราชพิธีและงานรัฐพิธี
(2) การชุมนุมเพื่อประกอบพิธีกรรมทางศาสนาหรือกิจกรรมตามประเพณีหรือตามวัฒนธรรมแห่งท้องถิ่น
(3) การชุมนุมเพื่อจัดแสดงมหรสพ กีฬา หรือกิจกรรมอื่นเพื่อประโยชน์ทางการค้าปกติของผู้จัดการชุมนุมนั้น
(4) การชุมนุมภายในสถานศึกษา
(5) การชุมนุมหรือการประชุมตามบทบัญญัติของกฎหมายหรือการประชุมสัมมนาทางวิชาการของสถานศึกษาหรือหน่วยงานที่มีวัตถุประสงค์ทางวิชาการ”
“มาตรา 4 การชุมนุมสาธารณะในระหว่างเวลาที่มีประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินหรือประกาศใช้กฎอัยการศึก และการชุมนุมสาธารณะที่จัดขึ้นเพื่อประโยชน์ในการหาเสียงเลือกตั้งในช่วงเวลาที่มีการเลือกตั้ง ให้เป็นไปตามกฎหมายว่าด้วยการนั้น”
มาตรา 3 และ มาตรา 4 เป็นการชุมนุมที่ไม่อยู่ในบังคับของพระราชบัญญัตินี้
ในมาตรา 3 เป็นการชุมนุมต่างๆที่เข้าตามบทนิยามว่าเป็นการชุมนุมสาธารณะ แต่กฎหมายให้ถือว่าไม่อยู่ในบังคับ คือ หากเป็นการชุมนุมที่เข้าลักษณะ (1) – (5) นี้แล้ว ก็สามารถชุมนุมได้เลย ไม่ต้องทำตามข้อกำหนดที่กฎหมายบัญญัติไว้ มีการรวมตัวกันของประชาชนลักษณะใดอีกบ้างหรือไม่ที่ีควรจะไม่ต้องปฏิบัติตามกฎหมายนี้
มีความคิดเห็นอย่างไรต่อ มาตรา 4 ที่กำหนดว่าหากมีการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน กฎอัยการศึก หรือการเลือกตั้ง กฎหมายการชุมนุมนี้จะไม่นำมาบังคับใช้ทันที
