“มาตรา 8 การชุมนุมสาธารณะต้องไม่กีดขวางทางเข้าออกสถานที่ ดังต่อไปนี้
(1) สถานที่ประทับของพระมหากษัตริย์ พระราชินี พระรัชทายาท และสถานที่พำนักของผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
(2) รัฐสภา ทำเนียบรัฐบาล ศาลและหน่วยงานของรัฐ
(3) ท่าอากาศยาน ท่าเรือ สถานีรถไฟ หรือสถานีขนส่งสาธารณะ
(4) โรงพยาบาล สถานศึกษา และศาสนสถาน
(5) สถานทูต หรือสถานกงสุลของรัฐต่างประเทศ”
ร่างพระราัชบัญญัติการชุมนุมสาธารณะกำหนดไว้ชัดเจนห้ามชุมนุมในสถานที่ต่างๆ ดังกล่าวซึ่งจะต้องใช้บังคับกับการชุมนุมทุกรูปแบบ คณะกรรมการกฤษฎีกาได้ร่างหลักเกณฑ์ไว้ เพื่อคุ้มครองความสะดวกของประชาชนที่จะใช้พื้นที่บริิเวณดังกล่าวตามปกติ
ซึ่งกรณีดังกล่าวจะต้องมีการแจ้งการชุมนุม หากผู้รับแจ้งเห็นว่าเข้าตามมาตรานี้ อาจขอยื่นให้ศาลมีคำสั่งห้ามการชุมนุมได้ (มาตรา 13)
มีสถานที่ใดอีกบ้างที่ควรห้ามไม่ให้มีการชุมนุมบรเวณนั้น หรือ มีกรณีใดที่ควรกำหนดห้ามการชุมนุมไว้บ้าง หรือสถานที่ใดที่กล่าวมาข้างต้นไม่ควรห้ามการชุมนุม
