มาตรา ๑๔ ในระหว่างการประกาศภาวะรวมใจแก้วิกฤตสาธารณภัย ให้นายกรัฐมนตรีโดยความเห็นชอบของคณะรัฐมนตรีมีอำนาจกำหนดมาตรการพิเศษทางภาษีอากรหรือเงินประกันสังคมเพื่อจัดเก็บรายได้เข้ากองทุนเท่าที่จำเป็นโดยต้องไม่เรียกเก็บจากผู้ที่ได้รับผลกระทบจากสาธารณภัยอย่างมีนัยสำคัญ อีกทั้งต้องคำนึงถึงความสามารถในการรับแบ่งเบาภาระของแต่ละบุคคลและลักษณะความเป็นจริงของการจักเก็บภาษีอากรบางประเภทที่ไม่ทั่วถึงในปัจจุบัน ทั้งนี้ ตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่คณะรัฐมนตรีกำหนด

ผู้ร่างกฎหมายเห็นว่าแนวคิดนี้อาศัยหลักการว่า สมาชิกในสังคมย่อมร่วมรับผิดชอบปัญหาสังคมร่วมกันแต่ต้องแบ่งเบารับภาระตามความสามารถของแต่ละคนเช่นผู้ที่ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติและผู้มีรายได้น้อยย่อมได้รับยกเว้นไม่ต้องถูกเก็บรายได้ซึ่งสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่การชดเชยไม่ใช่การลงโทษแต่เป็นการร่วมรับผิดชอบปกป้องประโยชน์ร่วมกันของสังคม

    ข้อชวนคิด :

• การให้อำนาจกำหนดมาตรการจัดเก็บภาษีหรือเงินประกันสังคมโดยขึ้นอยู่กับตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่คณะรัฐมนตรีกำหนดเป็นการให้อำนาจฝ่ายบริหารมากเกินไปหรือไม่? เพราะโดยปกติ การเก็บภาษีหรือการกำหนดหน้าที่ให้ประชาชน เป็นเรื่องใหญ่ที่ต้องผ่านการพิจารณาของรัฐสภาและข้อเสนอนี้เป็นการกำหนดให้รัฐเรียกเก็บเงินจากประชาชนได้มากขึ้นซึ่งย่อมกระทบกระเทือนกับประชาชนทั่วไปอยู่ไม่น้อย
• ประชาชนจะยอมรับการยกอำนาจให้กับฝ่ายบริหารออกคำสั่งในภาวะภัยพิบัติได้แค่ไหน?เพียงไร? และแน่นอนว่าระบบการจัดเก็บภาษีที่มีอยู่แล้วยังเป็นระบบที่น่าเป็นห่วงจากการพยายามหลบเลี่ยงด้วยสารพัดวิธีการ